Baby houdt vinger van moeder vast

Geboortetrauma: doorbreek je overlevingspatroon

Hoe de ervaring van je moeder jouw leven beïnvloedt

Ervaringsverhaal. Wist je dat de ervaring van je geboorte veel meer invloed heeft dan alleen de eerste momenten van je leven? Ik geloof dat een geboorte per definitie een traumatische ervaring is – een overweldiging van stress voor zowel de moeder als de baby. Wanneer deze stress na de bevalling niet wordt gereguleerd, kan deze intense ervaring diepe indrukken achterlaten in je emoties, gedachten en levensenergie. Deze onbewuste imprints werken vaak door en beïnvloeden nog steeds je relaties en dagelijks leven.

Wat gebeurt er tijdens de geboorte?

Tijdens een bevalling wordt er enorm veel gevraagd van zowel de moeder als de baby. Het lichaam maakt een hoge mate van stress door, en wat de baby precies ervaart, hangt sterk af van de omstandigheden tijdens de geboorte. Hoe voelt de moeder zich? Hoe gaat ze om met pijn? Wat wordt er tijdens de bevalling gezegd? Is het een natuurlijke bevalling of zijn er medische ingrepen nodig? Is de vader betrokken en hoe ondersteunen de verloskundige en gynaecoloog? Al deze factoren bepalen de impact van de geboorte op de baby.

Een zachte landing of een harde start

Wanneer een bevalling in alle rust kan verlopen – bijvoorbeeld in een warm bad, met liefdevolle aandacht en de verbonden aanwezigheid van beide ouders – kan de baby snel herstellen van de stress. In zo’n veilige en geborgen setting, waarin de baby liefdevol wordt verwelkomd, ontstaat direct een emotionele verbinding. Dit zorgt ervoor dat de baby zich veilig voelt en zachtjes in het lichaampje en leven landt.

Helaas is dit voor veel baby’s niet het geval en maken zij juist een harde landing. Misschien denk je dat een baby zich niets van de geboorte herinnert omdat er nog geen bewustzijn is. Maar het zielsbewustzijn is er altijd geweest.

Wat vertelt je lichaam je?

Ons celgeheugen slaat alles op: niet alleen onze eigen ervaringen, maar ook die van onze moeder, en slaat zelfs dat op wat er gebeurt en gezegd wordt in de directe omgeving. Deze onverwerkte herinneringen kunnen diepe, onbewuste sporen nalaten. Ze laten zich vaak zien in fysieke klachten, emotionele blokkades of hardnekkige overlevingspatronen. Ons lichaam zal via triggers of lichamelijke klachten ons vertellen wat er gezien en gevoeld mag worden.

De invloed van onbewuste overlevingspatronen

Onlangs begeleidde ik een cliënt die, na meerdere sessies, vastbesloten was om dieper in zichzelf te duiken. Ze worstelde met een sterk controlemechanisme: een voortdurende behoefte om gezien te worden en een diep gevoel van niet goed genoeg zijn. Dit speelde als een rode draad door haar leven. Vooral wanneer ze het gevoel had dat anderen haar niet écht zagen of haar ervaringen niet erkenden, kon ze urenlang piekeren.

De rol van fysieke spanning als ingang

Enkele weken na een intense sessie, waarin we werkten aan voorouderlijk trauma, kwam ze terug met aanhoudende pijnklachten in haar onderrug en nek. Voor mij is fysieke spanning vaak een ingang naar iets dat ons lichaam probeert te vertellen. Tijdens deze sessie gebruikten we lichaamsgericht traumawerk en ademhalingstechnieken. Al snel werd duidelijk dat deze spanning zijn oorsprong vond in haar geboorteverhaal.

De ervaring van haar moeder

Tijdens de sessie liet ik mijn cliënt zich verbinden met de energie van de pijn en spanning in haar rug. Hierdoor werd ze meegenomen naar de ervaring van haar moeder tijdens haar eigen geboorte. Haar moeder had een zware, chaotische bevalling doorgemaakt, vol spanning en pijn. Er was een moment waarop ze het wilde opgeven, zich alleen voelde en het idee had dat ze alles verkeerd deed. Ze voelde zich niet gesteund door haar partner.

Daarnaast droeg haar moeder een zwaar geheim met zich mee: “Niemand mag weten dat hij de vader niet is.” Dit geheim drukte op haar en bracht verwarring. Toen de baby geboren werd, moest ze onmiddellijk worden weggehaald vanwege ingeslikt vruchtwater. Haar moeder voelde zich machteloos en overweldigd door pijn. Toen de baby later op haar buik werd gelegd, ervoer ze blijdschap, maar ook schuld en twijfel: “Ben ik wel goed genoeg? Verdien ik dit?” Ze voelde diep van binnen dat ze gestraft moest worden voor haar ‘falen’.

De ervaring van de baby

Mijn cliënt doorvoelde niet alleen de emoties van haar moeder, maar ook die van haarzelf als baby. Ze ervoer de diepe impact die het op haar had. Door het geheim van haar moeder creëerde ze onbewust een overtuiging : “Ik mag hier niet zijn.”. Ze voelde de verwarring en hoe haar moeder wilde op geven, wat bij haar nog een overtuiging creëerde: ‘Ik ben niet de moeite waard om voor te vechten.'”

Tijdens de sessie ontdekte ze dat haar hoofdje al in het geboortekanaal zat, maar dat ze weer werd teruggeduwd toen haar moeder moest verzitten. Dit gaf haar de overtuiging: “Ze wil niet dat ik kom, ze wil me niet.”

Ze voelde tijdens het geboorteproces dat ze moest vechten om gezien te worden. “Ik ben hier, ik moet er toch uit.” Ze besefte dat ze al vanaf haar geboorte de overtuiging had ontwikkeld: “Zolang ik vecht om gezien te worden, heb ik een kans op leven.”

Het inslikken van vruchtwater veroorzaakte verstikking en intense doodsangst, waardoor het gevoel van leven of dood nog sterker werd. Deze strijd om bestaansrecht waren niet alleen die overtuigingen, maar ook een diepgeworteld patroon dat haar lichaam in spanning en angst had vastgehouden.

Het proces van heling

Tijdens de sessie begeleidde ik haar om contact te maken met deze oude emoties, overtuigingen en het sterke overlevingsmechanisme. Ze plaatste de ervaring van haar moeders gedachten en gevoelens buiten zichzelf, waardoor ze onderscheid kon maken tussen haar moeders ervaring en die van haarzelf. Ze doorvoelde de spanning in haar lichaam en gaf haar innerlijke baby de veiligheid en liefdevolle aandacht die ze zo nodig had. Daardoor kon haar lichaam ontspannen.

Door deze weg van inzicht, heling en erkenning, veranderde er iets fundamenteels. Ze besefte dat ze niet meer hoefde te vechten om gezien te worden. Ze voelde de verbinding met zichzelf en merkte dat ze er helemaal mocht zijn.

Dit besef bracht niet alleen rust in haar hoofd, maar ook in haar lichaam. De pijn in haar rug en nek verminderde, en ze voelde ruimte en verlichting in haar hart.

Herken jij jezelf hierin?

Misschien herken je de impact van onbewuste patronen die je tegenhouden om volledig in verbinding te leven. Fysieke klachten, gevoelens van afwijzing, of de overtuiging dat je altijd moet vechten voor erkenning, kunnen hun oorsprong hebben in je geboorte of zelfs in de ervaringen van je moeder.

Door deze oude ervaringen te doorvoelen en los te laten, kun je leren om meer rust te vinden en je overlevingsmechanisme te veranderen.

Ben je nieuwsgierig naar wat jouw lichaam en jouw verhaal je willen vertellen? Neem gerust contact met me op. Samen onderzoeken we jouw patronen en maken we de weg vrij naar een vrijer en lichter leven. Je bent van harte welkom voor een kennismakingsgesprek.

Liefs, Esther

Gerelateerde artikelen

Pestverleden kun je helen

Pestverleden kun je helen

Ik weet nog precies hoe het voelde toen ik als 12-jarig meisje werd geconfronteerd met pesten. Gedropt in een kindertehuis, een nieuwe school, vreemde gezichten, een bril en een buitenboordbeugel die me tot een makkelijk doelwit maakten. Ik was stil, onzeker en voelde me alsof ik nergens bij hoorde. Ik werd buitengesloten, genegeerd en uitgelachen. […]
Lees blog
Gedoe in je relaties, is geen toeval…

Gedoe in je relaties, is geen toeval…

Heb je ooit stilgestaan bij het idee dat de mensen om je heen – zowel degenen die je warmte geven als degenen die je pijn doen – niet zomaar in je leven zijn? Dat juist de momenten van conflict, afstand of intense emoties een diepere betekenis kunnen hebben? Wat als ik je vertel dat jouw […]
Lees blog