Ken je dat gevoel, die diepe pijn wanneer je afgewezen wordt? Het kan in kleine momenten zitten, zoals een niet beantwoord berichtje, of in intense gebeurtenissen, zoals een verbroken relatie of het niet krijgen van die baan waar je op had gehoopt. Hoe dan ook, afwijzing doet altijd zeer. En vaak voelt het alsof het om meer gaat dan alleen dat moment. Alsof iets diep vanbinnen geraakt wordt.
Die pijn komt vaak voort uit oude imprints – ervaringen uit je jeugd of zelfs van je geboorte. De triggers die je vandaag voelt in je relaties, worden gespiegeld door oude wonden die je als kind hebt opgelopen. Misschien voelde je je toen niet gezien, gehoord of geliefd. Of misschien was je geboorte een traumatische ervaring waarin je je direct afgescheiden voelde van de veilige omgeving van de baarmoeder.
Waarom zijn we zo bang voor afwijzing?
Afwijzing raakt die oude wonden, wonden die teruggaan tot onze vroegste ervaringen. Bij onze geboorte ervaren we allemaal een moment van afgescheidenheid. De veilige, verbonden wereld van de baarmoeder wordt plots ingeruild voor een wereld vol prikkels en polariteit. Deze overgang kan een imprint achterlaten die je later in je leven blijft voelen, vooral op momenten van afwijzing.
Als kind verlangde je naar verbinding en liefde van je ouders. Als je dat niet kreeg, kan dat diepe emotionele wonden achterlaten. En diezelfde pijn wordt vaak opnieuw aangeraakt in onze volwassen relaties. Een partner die je negeert, een vriendschap die eindigt, of een afwijzing op werk – het triggert de oude pijn van niet gezien of gewaardeerd worden.
Het oerbrein en de angst voor afwijzing
Onze angst voor afwijzing heeft ook diepe wortels in ons oerbrein. Vroeger was het van levensbelang om deel uit te maken van een groep. Als je buiten de groep viel, was de kans op overleven minimaal. Dit oerinstinct leeft nog steeds in ons voort. We zijn van nature sociale wezens en hebben verbinding nodig om ons veilig en geborgen te voelen. Wanneer we worden afgewezen, raakt dit niet alleen ons zelfbeeld, maar ook dat oeroude gevoel van “er niet bij horen”. Dit verklaart waarom afwijzing soms aanvoelt als een dreiging op je bestaansrecht, die veel meer losmaakt dan het moment zelf rechtvaardigt.
Dat verlangen om erbij te horen zit diep in ons verankerd. En wanneer we het gevoel hebben dat we worden buitengesloten, kan dat leiden tot intense eenzaamheid en onzekerheid. Afwijzing raakt dus niet alleen je emotionele pijn, maar ook je diepgewortelde behoefte om verbonden te zijn.
De spiegel van relaties
Triggers in relaties zijn vaak een spiegel van die oude imprints. Stel je voor: je partner reageert niet meteen op een bericht, en je voelt een overweldigende angst of boosheid opkomen. Dit gaat vaak niet over dat moment, maar over een veel oudere wond. Misschien voelde je je als kind niet gehoord door je ouders. Of misschien ging je geboorte gepaard met stress en een gevoel van onveiligheid.
Door te beseffen dat deze triggers vaak verbonden zijn met trauma uit je jeugd of geboorte, kun je beginnen de diepere lagen van je pijn te begrijpen en waar je de weg kan gaan om te helen. Zodat je niet meer vanuit je kindpijn reageert maar vanuit volwassenheid.
Hoe ga je beter om met afwijzing?
Je kunt je niet altijd beschermen tegen afwijzing, maar je kunt wel leren anders met de pijn om te gaan. Het begint met bewustwording en zelfzorg.
- Erken je pijn: Sta jezelf toe om de pijn van afwijzing te voelen, zonder het te onderdrukken. Dit is de eerste stap naar heling.
- Zie de spiegel: Herken dat de pijn die je nu voelt, vaak een weerspiegeling is van oude wonden. Dit besef helpt je om jezelf milder en met meer begrip te behandelen.
- Zelfzorg: Wanneer je wordt afgewezen, neem dan de ruimte voor jezelf en voor momenten van rust en herstel. Doe iets wat je zenuwstelsel kalmeert, zoals een wandeling of meditatie.
- Doorbreek isolatie: Praat over je gevoelens met iemand die je vertrouwt. Dit helpt om uit de emotionele isolatie te komen die afwijzing kan veroorzaken.
- Leren van afwijzing: Afwijzing kan een kans zijn om te groeien en je eigen waarde opnieuw te bekrachtigen. Probeer elke situatie te zien als een stap richting innerlijke kracht.
Herstel van de wortel: traumatherapie
De angst voor afwijzing willen we vaak koste wat het kost vermijden. Zonder dat we het doorhebben, creëren we allerlei beschermingsmechanismen om die pijn uit de weg te gaan. We proberen alles perfect te doen, houden onszelf klein om conflicten te vermijden, pleasen anderen, of nemen geen stelling in. Dit zijn manieren om onszelf te beschermen tegen de pijn van afwijzing. Maar uiteindelijk lossen deze strategieën niets op; ze zorgen er alleen voor dat de oude pijn blijft bestaan, diep vanbinnen.
In plaats van afwijzing te vermijden, is het effectiever om de oorzaak van die angst aan te pakken. Traumatherapie kan je helpen om de imprints van afwijzing uit je jeugd of geboorte te helen. Wanneer je je bewust bent van waar de pijn vandaan komt, kun je leren om niet meer vanuit die oude kindpijn te reageren, maar vanuit een volwassen, kalme plek in jezelf.
Door te werken aan de wortels van je pijn, kun je leren om afwijzing op een gezondere manier te verwerken. Je hoeft je niet langer te verschuilen achter beschermingsmechanismen, maar kunt juist vanuit kracht en zelfvertrouwen in je relaties staan.
Ben je klaar om de triggers van afwijzing bij de wortel aan te pakken en weer in verbinding te komen met jezelf? Ik begeleid je graag in jouw proces.
